پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: امران به معروف جانشینان خدا در زمین هستند .

حضرت امیر المومنین علی (ع) در نهج البلاغه می فرمایند : تمام کارهای خیر و حتی جهاد در راه خدا، نسبت به امر به معروف ، مثل رطوبت است نسبت به آب دریا .

حضرت علی (ع) همچنین می فرمایند امر به معروف و نهی از منکر برای عموم مردم یک مصلحت است (تا انگیزه آنان به کارهای خیر زیاد کند) و نهی از منکر برای افراد نا به خرد که گرایش به انحراف در آنان زیاد است ، وسیله کنترلی قوی ای است .

حضرت امام باقر (ع) در مقام شکایت می فرمایند : افرادی هستند که اگر نماز ، ضرری به جان یا مالشان بزند آن را ترک می کنند ؛ همان گونه که امر به معروف و نهی از منکر را که بزرگترین و شریفترین واجبات است ، به همین خاطر رها کرده اند.

در حدیث می خوانیم :

بهترین دوست آن است که هنگام خلاف مانع تو شود و بدترین دوست آن است که به تو تذکر ندهد .

امام صادق (ع) می فرمایند : بهترین دوست من کسی است که عیبهای من را به من هدیه کند.

ایشان همچنین فرموده اند : کسی که بتواند جلوی مفاسد را بگیرد ، ولی نگیرد ، گویا دوست دارد که خداوند متعال ، معصیت شود . چنین کسی اعلام دشمنی با خدا کرده است .

رسول خدا (ص) فرموده اند : گروهی هستند که نه پیامبرند و نه شهید ، ولی مردم به مقاو آنان که به خاطر امر به معروف به دست آورده اند ، غبطه می خورند.

سلسله درس های آستاد محسن قرائتی